دل را که گفته اند حـریـم خدای توست            آری مقـدس است اگـر مـبـتـلای توست

اشکی که پـاک می کـند آثـار جـرم را            آن گریه های بر غم و بر روضه های توست

ما را هوای جنت و حور و قصور نیست            وقتی بهشتِ روی زمین کربلای توست

وقف تو کرده است خدا هستِ خویش را            کون و مکان و عالم امکان سرای توست

وقتی که خون قلب تو بهر هدایت است            انسان برای توست، مسلمان برای توست

روز جزا کُـمـیـت همه لـنـگ می زنـد            غیر از کسی که در همه عمرش گدای توست

آری رسول هستی و از وحـی گفته ای            گـودال قـتـلـگـاه تـو غـار حـرای توست

داری ز قـتـلـگـاه به مـعــراج می روی            این تــازه اولیـن قــدم مــاجـرای توست